Wednesday, November 7, 2007

Oost west, Oz ooit best?

Na een goede vlucht kwamen we om 20:30 uur lokale tijd aan op Melbourne Tullamarine Airport. De douane-afhandeling en bagageclaim ging allemaal snel en gemakkelijk. Na een snelle rekensom, bleek een taxi de snelste en goedkoopste oplossing te zijn. Alleen kende de taxichauffeur de straat van onze hostel niet, en dat is wel lastig met een stad (Greater Melbourne = Melbourne + omliggende voorsteden) zo groot als de drie noordelijke provincies. Gelukkig is de Nederlandse TomTom ook hier neergestreken, en 25 minuten later waren we aan het inchecken voor onze dubbelroom. Het hostel is zo zo. Goed 1 uur sliepen we!

Natuurlijk hebben we ons terdege gerealiseerd wat de consequenties zijn van emigreren: geen huis, werk, familie en vrienden of bekende dingen in de omgeving ... of te wel geen thuis. In slaap komen ging dus ook best moeilijk zeker als er van alles door je hoofd gaat. Het lelijk gespakte en beschilderde plafond hielp ook niet mee, je thuis te voelen! Gelukkig konden we ’s ochtends de zon alweer zien schijnen!
’s Ochtends om een uur of half 7 wakker: Jetlag. Toch op een gegeven moment eruit gegaan. Wat mensen via skype gesproken (wat geweldig om die stemmen te horen!) In het Central Business District (15 minuten met de tram) uitgebreid een breakie gehad (= ontbijt). Daarna de Royal Botanical Gardens in geweest om daar lekker rustig aan een paar uur de jetlag eruit te wandelen. Geluncht in de wijk St. Kilda, en daar een geweldig pakketje van Remco (Mede-scout die net voor een jaar naar Australië is geweest, en op 11 november weer op Schiphol landt). In het “Oslo Hotel”, een shabby place, lag in een washok een pakje met daarin een aantal leuke opstart spullen van Remco en zijn vers opgedoken (inmiddels al ruim een half jaar) vriendin Diane.

Altijd handig zijn een paar fluorescerende gele duikflippers, een heuse werphengel, een leuk biologisch boek en als klap op de vuurpijl een mobile phone met daarbij een handsfree-set en een Australische simkaart . Ja mensen.. u hoort het goed: Sander (Vanessa had al vanaf model koelkast er 1, incl. uitschuifantenne) loopt met een mobiel rond! Geweldig pakket Remco!

Als je ons nummer wilt (scheelt ons belkosten en is enorm stoer op feestjes: "Weet je wat? Ik bel even mijn kenissen in Australie op, kijken wat hun mening is over de wedstrijd NEC-Ajax" haha) stuur je een mailtje, of je laat een berichtje met je mailadres achter op de site, want op Internet je telefoonnummer neerzetten is niet echt slim. ’s Avonds in het hostel weer vroeg naar bed denk ik. Kijk wat morgen voor ons in petto heeft.

Lieve mensen in Nederland.. zoals verwacht missen we jullie, alleen nog een beetje meer dan verwacht!

Sander en Vanessa

Zelfs de paddestoelen zijn hier giftig!

4 comments:

Scrapanimal said...

HOi Sander en Venessa,

is heel gaaf om te lezen dat alles goed is gegaan en stiekum zijn jullie wel een klein beetje thuis.
Het is wel erg om te lezen dat jullie daar heerlijk weer hebben terwijl het hier in nederland begint te waaien en regenen.
hoop snel weer iets van jullie te lezen.

Groetjes Simone, Sjoerd en Adne

Anonymous said...

Hoi Sander en Venessa,

Alle begin is moeilijk, en zeker als je aan de andere kant van de wereld zit.
maar als jullie eenmaal een woning hebben een "eigen" plekje dan komt alles goed.
en voor je het weet zijn jullie op en top Australier.

Groetjes van
Andre & Tanja (vanuit een regenachtige Zwolle).

Anonymous said...

Hallo Sander en Vanessa,

Leuk om te lezen hoe het met jullie gaat, in downunder! Alle begin is moeilijk zullen maar zeggen, helemaal als je zóóver weg zit! Heel veel sterkte en natuurljk ook geluk en liefde! Jammer dat ik niet bij jullie afscheidsfeestje kon zijn, maar volgens Johan hebben jullie zichtbaar genoten. Wij blijven jullie volgen en komen hoe dan ook ooit nog eens langs! Groet,
Johan & Anne

Anonymous said...

heeey Sander en Vanessa, super leuk om iets van jullie te lezen! waar jullie onderneming al niet goed voor is, hahaha, heb van de week een hele tijd met Mark aan de lijn gehangen. Jullie hadden zeken al gehoord dat mijn ouders op schiphol stonden maandag...
Nou ja, grappig dat we eerst heel lang praktisch bij elkaar om de hoek wonen en elkaar nooit tegenkomen en dat ik nu zie waar jullie terechtkomen.
Heel veel succes met settelen daar, we houden jullie in de gaten!!
groetjes, Marije Marcel Jonne Diede Bente